true
تمام این ضرب‌المثل‌ها و اهداف وقتی نماد عینی پیدا کرد که بنیاد علوی به عنوان بازوی اجرایی بنیاد مستضعفان کار عمران و آبادانی قلعه‌گنج را بر عهده گرفت، نخستین فعالیتی که مورد توجه بنیاد قرار گرفت، بحث آموزش بود. آموزش به زنان و مردان و حتی آموزش در مدارس و تجهیز آن‌ها با هدف ارتقای سطح آموزش به دانش‌آموزان. برای همین فرهنگ آموزش دادن و آموزش پذیری و تلاش برای ارتقای زندگی و تغییر شرایط خط مشی مردم این دیار شد تا امروز زنان توانمند روستای چاه‌میرزا برای شرکت در کلاس چرم‌دوزی اشتیاقی بی‌کران داشته باشند. گزارشی که در ادامه می‌خوانید، حاصل حضور چند ساعتی خبرنگار قلعه‌گنج نیوز است در کلاسی که با هدف آموزش و اشتغال‌زایی زنان در روستای چاه‌میرزای قلعه‌گنج برگزار می‌شود…
استقبال خوب از کلاس چرم‌دوزی
مربی کلاس است و همه نگاه‌ها به دهان و دست‌های او که چگونه و با چه روشی چرم‌ها را برش می‌دهد. الگوها را می‌کشد و تکه‌های بُرش خورده را کنار هم می‌چیند و می‌دوزد. نامش محبوبه چمنی است و قرار است به بانوان چاه میرزایی چرم‌دوزی آموزش دهد. مربی کلاس می‌گوید: «این کلاس‌ها به همت بنیاد علوی برگزار می‌شود. کلاسی که بانوان قبل از این برای شرکت در آن باید به شهرستان قلعه‌گنج یا استان‌های دیگر می‌رفتند. برای همین بانوان و دختران از این کلاس استقبال خوبی کرده‌اند. از هر سنی هم در این کلاس هنرجو داریم. زنان خانه‌دار، دختران دانشجو و حتی دانش‌آموزان. تمام این دخترها و بانوان آمده‌اند تا پس از آموزش دیدن، با استفاده از چرم‌دوزی برای خود و خانواده‌شان منبع درآمدی داشته باشند.»
کلاسی بدون ظرفیت خالی
۲۰۰ ساعت آموزش در عرض ۴۰ روز. این ساعتی است که خانم مربی عنوان می‌کند و می‌گوید: «استقبال از این کلاس به قدری خوب بود که مجبور شدیم اضافه بر ظرفیت کلاس ثبت‌نام کنیم. تعداد هنرجوها و ظرفیت عادی کلاس ۲۰ نفر است. اما ۲۴ بانوی چاه میرزایی در این کلاس ثبت‌نام کردند. برای همین مجبور شدیم نامه‌ای بنویسم به بنیاد و از آن‌ها بخواهیم که ثبت‌نام این ۴ نفر را هم تأیید کنند. که شکر خدا تأیید هم شد.» دوخت‌ودوز هشت کیف مختلف در این دوره از کلاس‌های چرم‌دوزی آموزش داده می‌شود که تا امروز دوخت‌ودوز ۳ کیف به بانوان آموزش داده شده است.
ساعت خاص کلاس
هر جلسه از کلاس در خانه یکی از بانوان چاه میرزایی تشکیل می‌شود. ساعت کلاس‌ها اما متناسب با اوضاع زندگی بانوان چاه میرزایی است. مربی کلاس چرم‌دوزی در این‌باره می‌گوید: «کلاس‌مان از ساعت ۶ و نیم عصر شروع می‌شود تا ده شب.» با گفتن این جمله چند نفر از بانوان کلاس زیر لب می‌گویند خدا خیرشان بدهد که ساعت کلاس را به دلِ ما انتخاب کردند.
احترام به خواسته هنرجوها
محبوبه چمنی صحبت‌هایش را چنین ادامه می‌دهد: «مشغله کاری که خانم‌های چاه‌میرزا در طول روز دارند اجاره حضور در کلاس را به آن‌ها نمی‌داد. یعنی اگر قرار بود کلاس ظهر یا صبح برگزار شود، اشتقبال چندانی از کلاس‌ها نمی‌شد اما بنیاد دست ما را برای انتخاب ساعت کلاس باز گذاشت و ما هم به دل و خواسته بانوان احترام گذاشتیم و ساعت کلاس را با ساعت فراغت و زندگی آن‌ها میزان کردیم…»
حسی به نام امیدواری
طیبه احمدی هنرجوی کیف چرم از شرکت در این کلاس راضی است. او می‌گوید: «از بنیاد مستضعفان تشکر می‌کنیم که این کلاس‌ها را به طور رایگان برای ما برگزار می‌کند؛ حالا می‌توانیم برای خودمان و اعضای خانواده‌مان کیف بدوزیم. در همین روستای خودمان هم کار را یاد گرفتیم و هزینه برای ثبت نام و رفتن به شهر پرداخت نکردیم. خیلی هم امیدوارم که بعد از تمام شدن دوره، کیف بدوزیم و درآمد داشته باشیم…»
کلاسی که تصمیم‌ها را تغییر داد
«اگر روند یادگیری همین‌طور پیش برود در دانشگاه هنر می‌خوانم و چرم‌دوزی.» این جمله‌ای است که عاطفه عبداللهی به زبان می‌آورد و در ادامه می‌گوید: «از وقتی که در این کلاس شرکت کرده‌ام تصمیم برای درس خواندن در دانشگاه عوض شده. می‌خواهم چرم‌دوزی بخوانم و برای آینده خودم و خانواده و شهرستانم مفید و مؤثر باشم.»
ممنویم!
نرگس مهدی‌زاده معتقد است ساعت برگزاری کلاس‌ها باعث شده تا زمینه حضور او د کلاس چرم‌دوزی مهیا شود. او می‌گوید: «ساعت برگزاری کلاس، نزدیک بودن محل کلاس به خانه بانوان، رایگان بودن کلاس‌ها و از هم مهم‌تر اینکه وسایل اولیه کلاس را به طور رایگان در اختیارمان گذاشتند، همه و همه از نکاتی است که باید به آن‌ها اشاره کرد. از بنیاد علوی برای تمام این کارها ممنویم. »
باز هم چرم می‌خواهیم…
رقیه احمدی از آینده سخن می‌گوید و از کارهایی که قرار است پس از تمام شدن دوره آموزشی‌اش انجام دهد. او می‌گوید: «بنیاد چرم اولیه را در اختیارمان گذاشته و از این بابت ممنون‌شان هستیم. اما قیبمت چرم خیلی بالاست و بسیاری از بانوان توانایی خرید چرم برای دوخت‌ودوز را ندارند. از بنیاد درخواست داریم برای کارهای اولیه و تا وقتی که مشتری‌هایمان را پیدا کنیم، مقداری دیگر چرم در اختیارمان بگذارد.»
به امید آن روز…
پس از تمام شدن صحبت هنرجوها، بار دیگر نوبت به مربی کلاس چرم‌دوزی می‌رسد. او از خواسته دسته‌جمعی بانوان روستای چاه میرزا سخن به میان می‌آورد و می‌گوید: «اشتیاق بانوان برای یادگیری این هنر در کلمه‌ها نشان داده نمی‌شود. همه آمده‌اند تا با استفاده از هنر شغلی برای آینده خودشان داشته باشند و از بلاتکلیفی روزهای قبل از این خارج شوند. اما یاد گرفتن تنها شرط موفقیت در آینده نیست. هنرجوهای کلاس چرم‌دوزی خواسته‌ای مشترک دارند و آن‌هم ایجاد بازار برای چرم‌ها و کیف‌هایی است که می‌دوزند. اگر بنیاد علوی حمایت خود را از این هنرجوها ادامه دهد و بازاری محلی و غرفه‌ای در دیگر استان‌ها برای فروش محصولات و کیف این بانوان تاسیس کند، دغدغه آینده خانم‌های چاه میرزا کمتر می‌شود. به امید آن روز…»
منبع خبر : قلعه گنج نیوز
true
true
http://ghalehganjnews.ir/?p=5212
true
true
تا قسمتی ابری
